Diyette 14. hafta

Uzgunum 97 seni bu hafta 100 gramlada olsa teget geciyorum :)) Guzel bir hafta gecirdim, genel olarak dikkatliydim. Sadece bir arkadasa iftara davetliydik orda da abartmadan pilav haric herseyden azar azar yedim. Amaaa tatliya gelince tabagima konulanin hepsini yedim hic acimadim :) Normal bir zaman da hayir derdim ama oruc olunca vucudumdaki her hucre "tatli tatli tatli"diye ciglik atiyor. Enteresandir ben eskiden yani ilk hamileligimden once hic tatli yemezdim. Borekci ve poacaciydim ben, tuzlu hamurisleriydi favorilerim.Amerikaya ilk geldigimde fillo doughlardan baklava yapmasini ogrenmistim. Bir tepsi baklava yapardim da bir dilim bile yemezdim. "Ay icim bayilacak gibi oluyor ben yiyemem"derdim.Sutlu tatlilara karsi daha toleransliydim ama onlari yerken de 40 yil yemesem aklima gelmez edasiyla yerdim. Sonra ne olduysa hamilelikle birlikte tatlilari sever oldum, serbetlisi sutlusu hepsini sevdim. Ramazan da daha cok ariyorum. Misafirim yoksa veya bir yere davetli degilsem tatli istegimi, ya kucuk bir parca cikolata veya bir kac hurmayla bastiriyorum. Boyle idare ediyorum iste...

Bugun diyetisyenimle bir aylik bir tatil oncesi son kez gorustum. Bayramda ailemin yanina gidecegim ve agustos sonuna kadar da orda olacagm. Bu demek oluyorki bir ay kadar kendi basima goturmek zorundayim. Tarih sahitdir ne zaman ailemin yanina gitsem hep kilo alir geri donerdim. Simdi cok temkinli olmam lazim. Zaten esimi simdiden bir endise kaplamis "sen kesin ailenin yaninda kilo alacaksin"diyor.  Esime karsi, diyetisyenime karsi en onemlisi kendime karsi mahcup olmak istemiyorum. Bu sefer bu tatilden galip cikan ben olmaliyim.

Bu hafta durum budur... Hayal ettigimiz saglikli bedenleri gorecegimiz yasayacagim gunler diliyorum....Herkese sevgiler.

Diyette 13. hafta

Herkese merhaba! Bu haftaki kilom 98.1 . 97 kg olmayi cok istemistim ama persembe gunu 3 yasindaki oglumun dogum gununu kutladik ve o gun ve ertesi gunu kacamaklarim oldu. Yine de kacamaklara ragmen 900 gram ki nerdeyse bir kilo, bence harika bir rakam. Onumuzdeki hafta hic misafirim yok, supriz bir davet olmazsa bizde bir yere gitmiyoruz. Boylelikle daha dikkatli bir hafta gecirmeyi umuyorum. Goz gormeyince gonul katlaniyor diye bir soz var. Kalorili yiyecekler evde onunde olmayinca duzenini korumak daha kolay oluyor.

Bu arada dogum gununde ben pastayi getirirken ve oglumla keserken  o esnada arkadasim bir suru resim cekmis. Uzun zamandir resim cektirmiyordum, fazla kilolarimla resim cektirmek hic te zevkli olmuyor. Zaten biliyorsun kilolu oldugunu fakat resimler sanki bir tokat gibi daha cok yuzune vuruyor. Ama bu en son ki resimlerde kendimi begendim, 13 kiloluk (simdi 14 sayilir) bir kayiptan sonra biraz tipim duzelmis :) Bu kadarcigi bile beni mutlu etti. Daha mutlu daha basarili gunler isitiyorum, sadece kendim icin degil, bulundugu kilodan mutlu olmayan herkesin istedigi kiloya saglikli bir sekilde ulasmasini temenni ediyorum. Haftaya yeni bir rakamla( ve tabi daha kucugu) bulusmak uzere...

Kabus gibi

Dun gece ruyamda kendimi diyeti felan bir kenara atmis, kontrolsuzce yemek yerken gordum. Kendimi o kadar kotu hissediyordum ki; yine mi ya yine mi diyordum tam da Sadri Alisikin "bu da mi gol degil"nidasiyla. Bir uyandim ohhhh ruyaymis dedim :)) Artik kabusum oldu. Aslinda bilinc alti bir ruya cunku "binge eating"denen bir mevzu hakkinda okuyordum bir iki gundur. Daha oncede bahsettigim gibi yabanci diyetci bloggerlari da takip ediyorum. Bir kacinin blogunda rast geldim "binge eating" tabirine. Tam turkce karsiligi ne olur bilemiyorum ama binge icki alemi yapmak gibi birsey demek. Herhalde alem yaparcasina ve yemekten sarhos oluncaya kadar yemek gibi denilebilir.

Binge eating  bir kisi cok kisa bir surede normal bir insanin tuketebileceginden cok daha fazla yiyecek tuketmesi olarak adlandiriliyor. Bu yeme suresinde kisiler kontrolu kaybedip, yemeyi durduramayip

ve ne kadar yediklerini kontrol edemiyorlarmis. Genelde bir depresyonun neticesinde aciga cikiyormus. Bu fazla yemenin akabinde de kendini suclu hissetme , kendinden igrenme ve depresyonda artis oluyormus. Binge eating her zaman tekrarlanmasada zamanla kisiye obezitenin yolunu aciyormus.

Bende bunlari okurken acaba bende boyle bir durum olabilir mi diye dusundum. Cunku ara ara banada boyle anlar olmuyor degil. Ozellikle uzuntulu, bunalimli bir donemin icine dusmussem.  Esasinda ben kendimce bu duruma duygusal yeme adini vermistim ama bu yeme bozuklugunun artik tibbi bir deyimi varmis. Kisilerede terapi onerliyor. Allah a sukur henuz kendimi terapilik gormuyorum hatta belki bir binge eating  bozuklugu yasayan biri bile degilimdir ama yanina yaklasmak bile tedbirli olmayi gerektiriyor.  Evet donup dolasip hep dusundugum soyledigim noktaya geliyorum. Yemekleri bir teselli araci gormemeliyiz yoksa herhangi bir duygusal dalgalanma bizi kontrolsuz bir yeme sendromuna dusurebilir.

Diyette 12. hafta - 3 ayda 13 kg

Merhaba!!! Bugun saat 10’da diyetisyenimde kontrolum vardi. Sonuc cok guzel: 99 kg. Eger gecen haftaki geri kilo alma olmasaydi bu hafta 97 li birsey gormek mumkun olabilirdi. Ama dusundukce cokta uzulmuyorum oyle bir hafta gecirdigime. Sonucta vermem gereken cok fazla kilom var, toplamda 42 kilo vermek istiyorum ve bunun henuz sadece 13 kilosunu verebildim. Dogal olarakta daha uzun bir sure diyet yapmam ve sonrasinda da verdigim kiloyu koruyabilmek icin yine olculu yemem gerekecek. Surenin uzunlugu sabrimi zorlayabilir. Boyle bir kacamak haftasi yeni gelen haftalar icin yeni bir baslangic gibi oluyor. Mesala simdi hic kendimi 3 aydir diyet yapiyormusum gibi hissetmeyorum, sanki bir haftadir diyetteymisim gibi. Tabi bunda Ramazanin ve yeni bir yeme rutinininde etkisi var.

Simdi toplamda uc ayda 13 kilo vermis oluyorum. Daha iyi olabilirdi mesala 15 kilo gibi, ama hic yoktan iyidir deyip mutlu oluyorum. Ailem beni en son 105 kilo iken gordu, bayrama kadar 95 yi yakalarsam bayram da belki ”aferin” alirim. Ozellikle babam cok soyleniyor bana bu kadar cok kilo aldigim icin.  Anneler cok sefkatli oluyor, rahmetli annecim, kilom fazla olsada Amerikadan yazlari Turkiyeye geldigimizde hemen en sevdigim yemekleri yapardi. Daha ben gelmeden menusunu siraya koyardi. Tekrar tekrar sorardi ”kizim caninin istedigi oralarda yiyemedigin, yapamadigin bir sey var mi?” Ahh ahhh anne sefkati baska....

Bu hafta hic yuruyus veya baska bir egzersiz yapamadim. Iftara kadar zaten gucum olmuyor, iftardan sonra da mutfagi toparla, cocuklari yatir iyice yorulmus oluyorum ve useniyorum. Diyetisyenimle konustuk, ne yapip ne edip bu hafta en az 4 gun mutlaka egzersiz yapacagim. Sanirim Leslie’le ”walk away pounds” yaparim.

Bu arada sabahtan tartildim, aksam iftara yakin tarti 98si gosteriyor. Bakalim haftaya Cumartesi 98 mi 97 mi gorecegiz tarttida ??? Herkese sevgiler.

iftari beklerken

 Iftara yarim saat var, vaktin girmesini beklerken birseyler yazayim istedim. Pazartesi gunu diyetisyenimle gorustum. Diyet listemi ramazana gore yeniden duzenledi. Birazda gaza getirdi sagolsun. Simdi yeniden motivasyon tavan yapmis durumda. Ramazanin da baslangiciyla yeni bir baslangic yapmis gibi hissediyorum. Neler yedigimi paylasmak istiyorum; kimine az kimine cok gelebilir sonucta bana gore ayarlanmis bir liste. Iftarima iki hurmayla basliyorum, ardindan bir kase corba. Corbami ictikten sonra 15 dakika ara vermemi istedi diyetisyen. Bu sayede saatler suren acligin neticesi olan cilginca yeme istegi azalacak dedi. Sonrasinda da haftanin 4 gunu 9 kasik susuz sebze yemegi ve 3 gunu 4 kofte buyuklugunde et-tavuk yada balik. Salata ve bir dilim ekmekte cabasi :) gayet guzel doyuyorum. Dokuc bucukta da 3 adet meyve yaninda da yarim bardak light sut. Sahurda ise bir haslanmis yumurta, bir dilim peynir, bir lavas ekmegi (100 gr dan fazla olmaycak) ve bir bardak light sut. Lavas ekmegi cok iyi geldi, biraz usanmistim cavdar ve kepek ekmegi yemekten. Domates salatalik yiyebilirim ama acikcasi 3 aydir her ogunun yaninda yemekten onlardan da biraz biktim. Artik Ramazan dan sonra devam ederim.

Esim dediki bende sen ne yersen onu yiycem, oyle yapti ama soyledigine gore gece (sahur oncesi) acliktan uykuya dalmakta zorlanmis :) Bende biraz aciktim ama o kadar degil. Kendimi cok hafif hissettim, oyle eskiden oldugu gibi iftarin arkasindan agirlik cokmedi. Genelde sahurda yediklerim yuzunden ertesi gunu cok fena bir mide yanmasi olurdu. Ondan da eser yok. Oyle umid ediyorum ki bu sekilde rahat 4-5 kilo verecegim. Hatta bugun tekrar 99’u gordum :) Bakalim Cumartesi netice ne olacak.

Diyette 11. hafta (kotu bir hafta)

Herkese merhaba, bu saat oldu ancak yazabiliyorum. Bu gun butun gun utu ile ugrastim. Bir de bu haftanin sonucu pek ic acici olmayinca yazmak icin cok ta aceleci olamadim. :(( evet durumlar iyi degil. 100.8’im yani 15 gun onceye geri dondum, iste bu mehter yuruyusunden nefret ediyorum, yerinde saymaya raziyim ama yok yok geri adim atmak beni deli ediyor. Cok kotu bir hafta gecirdim. Yatili misafirlerime hazirladigim lezzetli mamalardan kendimde yedim. Bir onceki haftada yatili misafirim vardi, onlar varken 99’u gorecegim diye cok hirs yaptigim icin cok dikkatli yemistim. Ama bu hafta hicte oyle olamadi. Misafirlerim gittikten sonrada onlardan arta kalan seyleri yemeye devam ettim. Ha toparliycam ha toparliycam derken ooldu size Cumartesi. Gecen haftalarda da kacamagim olurdu ama hafta sonuna has veya en fazla pazartesiye sarkardi...Keske yemek yapmayi; ozellikle hamur isi ve tatli yapmayi beceremeyen bir tip olsaydim, belki isler daha kolay olurdu. Ne yazikki hem yapabiliyorum, hem mutfakla ugrasmayi seviyorum, hem yaptiklarim lezzetli oluyor (malesef tevazu yok )hem yemeyi seviyorum, hem de hemmmmmm....

Bu hafta diyetisyenimle de gorusemedim, onunda etkisi var, birinin karsisinda tartilmak ve hesap vermek bende cok ise yariyor. Neyseki bu Pazartesi tekrar gorusecegiz soyle Ramazana uygun bir liste cikaracagiz. Ramazan da umitliyim; 4-5 kg vermeyi hayal ediyorum. Umarim hayal kirikligina ugramam.

Bu arada bir cok diyetci bloggerlar veya kilo problemi olanlar gibi bende internette gecirdigim vaktin bir kismini diger bloggerlari, basari hikayelerini veya bazi uzmanlarin tavsiyelerini okumaya ayiriyorum. En cok ta motivasyonumu kaybettigim zamanlar oluyor bu. Turkiyeli bloggerlarin yani sira Amerikali bloggerlari da okuyorum. Ingilizcemide unutmamis oluyorum.  Google da ”weight loss blogspot” yazmistim ki bir site acildi. 58 yasinda blogger bir bayan diyetci bloggerlarin listesini vermis. Simdilerde bos zamanim oldukca sirasiyla bakiyorum o bloglara. En cok bir adamin blogu dikkatimi cekti. Blogun ismi ”700poundisasbadasissounds.blogspot.com” . Bu adamcagiz 317 kg , blog tutaraktan kilo vermeye calisiyor, su ana kadar bir yil icinde yaklasik 75 kilosunu vermis. Henuz sitesinde ”once-sonra” fotgograflari yok, cunku cok utaniyor bu kiloda fotograf yayinlamaya. Baska bir okudugum blogun ismide ”300poundsdown” . Bu blogun sahibi bir bayan, cok acikli bir hikayesi var, fazla kilolari yuzunden kocasi tarafindan terkedilimis. Bunun sitesi bir suru fotografla dolu. Bir tarafdan ibret aliyorum bir taraftanda bu kadar vahim durumlarda olmadigima sukrediyorum. Ama obesite cok sinsi bir hastalik, hic farkina varmadan caresizce rakamlar gozunuzun onunde artabilir. Allah’im sen koru…

Tartimin fotosunu eklesem mi eklmesemmi diye dusundum, cunku 15 gun oncesiyle ayni sonuc, Hatta ayni fotografi yayinladigimi dusunen olurmu diye bile aklima geldi. Tartim, once 100.5 sonra 100.7 en sonunda belki 10 kez 100.8’i gosterdi. Bende sonuc olarak bu hafta 100.8’im diye kabul etttim sonucumu bagrima bastim. Kendime de soz verdim, bu gun itibariyle toparlanip yoluma kaldigim yerden (bir adim geri de olsa) devam edecegim.Bakalim haftaya cumartesi gorecegiz bu tombis hanim verdigi sozu tutabilmis mi??????