Merhabalar,
yazmayali uc haftadan fazla olmus, bu sure icinde ben 13, 14 ve 15 haftalari
bitirp 16. haftamin ortasina geldim. Geldim geldim de bos gelmedim yanim da 2
kiloda beraberimde getirdim :) eveeet tekrar uc hanelere donmus bulunuyorum,
soylerken yuregimdeki yangini nasil ifade edeyim bilemiyorum tam tamina 100
kilo oldum. Biliyorum kilo almak hamileligin dogal sureci ama aldigim her gram
beni oyle uzuyor ki, hatta son bir iki haftadir cok fena bunalimdaydim. Keske
bir mucize olsada sadece bebek buyuse ben yerimde saysam , zaten yeteri kadar
buyugum. 172 cm boyda inanin fazla kilo cok kotu duruyor, sisman bir insan
yerine kocaman bir insan oluyorsun. Acikcasi bu depresyonluk halim yuzunden de
yazmak istememedim. Bugun sevgili Incebelli blogumun kapisini calinca hadi bari
yazayim, kimselere dokemedigim icimi herkeslere dokeyim dedim. Tabi bu
bunalimlarin yani sira, Ramazanda iftar davetleri, sirasiyla cocuklarimin
hastaliklari sonrasinda bayram sevincide yazmaya mani oldular. Ayrica surekli
bir alisveris halindeyim, Turkiyede cok zor bulacagimi dusundugum buyuk beden
hamile kiyafetleri, zaman icerisinde aldigim kilolardan oturu Turkiye
standardlarini asan ayaklarim icin bir-kac ayakkabi, zaafimi tatmin icin
bir-kac canta derken cocuklari esime birakabildikce alisverise cikiyorum. Cocuklarla
alisverise cikmayi hic sevmiyorum, zaten onlarin pesinde kosturmaktan dogru
durust birsey bakamiyorum.Bu aradaaaaa bizim sadece 4 gunumuz kaldi, kismetse
dort gune yolcuyuz.. Sanirim bir dahaki yazimi Turkiye’den yazarim, ne zaman
olur bilemiyorum. Bu satirlari okuyanlardan dua bekliyorum, yolculugumuzun
kolay-rahat ve sag-salim gecmesi ve Turkiyede guzel bir baslangic yapabilmemiz
icin. Son olarakta gec oldu ama herkesin gecmis bayramini kutluyorum,
mutluluklar diliyorum....
25 Ağustos 2012 Cumartesi
2 Ağustos 2012 Perşembe
11. ve 12. hafta
11. ve 12. hafta geride kaldi. Boylelikle neredeyse yolun ucte biri geride kalmis oluyor. Gecmis haftalara gore daha iyi hissediyorum, sanirim 1-2 haftaya bulantilar tamamen gecerse daha da iyi olurum. Bu zaman zarfinda 98 kilo oldum. Yavastan yuruyuslerede basladim. Zaten iki gun once burda okullar acildigi icin mecburen yuruyus yapmak zorundayim. Kizimi sabahlari okula babasi birakiyor, bende almaya gidiyorum. 10 dakikalik bir yurume mesafesinde okul, git gel en az 20 dakika. Biraz erken cikmaya calisiyorum ki son zamanlarda oglen uykusunu uyumak istemeyen oglum bebek arabasinda uyuyabilsin. Cikis zili calana kadar, etrafta yuruyorum.
Ramazan ayininda yarisi bitti sayilir. Ramazan yurtdisinda zaten biraz zor hissediliyor, hawaiide cok daha zor hissediliyor, malum turistlik yer. Burda bir cami var, bazi aksamlar iftarimizi orda yapiyoruz .Boylelikle biraz olsun havamiz degisiyor. Baya kalabalik oluyor her aksami, Turkiyedeki iftar cadirlarini hatirlatiyor, yemekler haric :)) . Amerikaya geldigimde hic yiyemezdim hindistan pakistan taraflarinin yemeklerini. Gecen sure icerinde alistim tabi, hatta bazen canim bile cekiyor.
Bu arada Turkiyeye kavusmamiza 28 gun kaldi. Hazirliklarimiz suruyor, bir taraftan satabildigimiz esaylarimizi satiyoruz, diger taraftan esyalarimizi valizlere yerlestiriyoruz. Simdiden uc bavulu yerlestirip agirligini tartip kenara kaldirdik. Heyecan ve endise dorukta. Turkiyeye dondugumuz icin heyecanliyiz ama yeni bir baslangicin da kaygisi var. Hayirlisi artik.....
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)