28 Haziran 2012 Perşembe

Yesil yuz

Herkese selam,
Esasinda Pazartesi yazacaktim ama dun doktor randevum oldugu icin, randevudan sonra yazayim istedim. Hastanade isler uzayipta eve cok yorgun ve tukenmis gelince degil uzun uzadiya birseyler yazmak bir harf bile tiklayacak halim kalmadi. Benim diger iki hamileligim cok zorlu gecmisti, buda onlardan farksiz. Hamilelikte bulantilara burda ”morning sickness” adi veriliyor fakat benimkisi ”all day sickness” seklinde geciyor. Yorgunluk hissi ve halsizlik ise cabasi. 4-4,5 ay boyle suruyor, dun ogrendigimize gore bebek daha bugun 7 haftalik olmus. Bu demek oluyorki daha cok zaman var normale donmeme. Cocuklarim bana dokunmasa gun boyu yatiyor olurum sanirim. Sagolsun esim yemek konusunda yardimci olmaya calisiyor ama keske yaptigi herseyi yiyebilsem. Hic bir sey canim istemiyor, yapayim diye teklif ettigi her yemek migdemi bulandiriyor. Aklima birsey geliyor canim cekti diyorum, neyse o yapip veya disardan alip getiriyor, onume gelincede agzima koyasim gelmiyor. Cok uyuz bir durum biliyorum. Peynir ekmekle ve seftali ile gunlerimi geciriyorum. Kilom ise 96-97 arasi gidip geliyor, aslinda bu yemeye kilo vermem gerekirdi ama cok haraketsiz oldugum icin ve ekmek tukettigim icin fazla bir degisiklik olmuyor. Ama inanin kilomu hic dert etmiyorum suan, yeterki bu mide bulantilari bitsin gitsin, normale doneyim tek derdim bu. Evimle ve cocuklarla cok fazla ilgilenemiyorum, (Allah gostermesin) yatalak hasta gibiyim. Yatarken bile huzurlu degilim. 3-4 yastik kullaniyorum, hafif oturur pozisyonda olmazsam midem bulaniyor. Gece uayniyorum ki boynum agrimis, bir-iki yastigi aliyorum boynum dinlensin diyorum ama nerdeee hemen midem agzima geliyor… oyle iste durum bundan ibaret...Bakalim sayili gun cabuk gecer insaallah diyip kendimi teselli ediyorum kendimi.
Herkese guzel temenni ve tavsiyeleri icin cok tesekkur ediyorum, inanin cok buyuk moral oldu benim icin. Herkese saglikli gunler diliyorum.

18 Haziran 2012 Pazartesi

Neden Susuyorum?

Incebelli niye yazmiyorsun diye sormus. Ne diyeyim ben ne yazayim bilmiyorum ki, gunlerdir dusunuyorum. Cok moralim bozuktu ama su son iki gundur kendimi biraz topladim. Simdi buradaki yazacaklarimi bir ben bir esim birde blogger arkadaslarim biliyor olacak. Henuz ailemle paylasmadim. Bu cok komik oldu; kimseye soylemedim ama butun dunyaya acik sanal aleme dokuyorum derdimi :/ 
Simdi nerden baslasam nasil desemmmm… Soyleki; hatirlarsaniz en sonki yazimda istahim kapaliydi, pek birsey yiyemedim demistim. Ve bu sozlerin altini cizip ben boyle seyleri kirk yilda bir ancak soylerim demistim. Yanilmamisim, bir sebebe binaen istahim almiyormus. Ertesi gunu o istahsizlikla beraber, bir halsizlik basladi, bir mide bulantisi kendini gosterdi. Hele o mide bulantisi baslayinca eyvahhh dedim ben bu hali biliyorum. Bu bana iki kere daha olmustu. Biri kizim dunyaya gelmeden once, digeri oglum dunyaya gelmeden once. :(((( Anladinizmi??? Eminim anlamisinizdir, meger biz 4,5 kisilik bir aile olmusuz farkinda degilmisim. Ne kadar uzuldugumu ne kadar sasirdigimi anlatamam. Ucuncu bir cocugu istiyorduk ama simdi degildi, once su kilolarimdan kurtulmak istiyordum, yani planlanmamis, muthis supriz bir hamilelik oldu.
Hamile oldugumu ogrendigimde aklima ilk gelen sey; ah ben simdi bolguma ne yazacagimmm....(traji komik)
Bundan onceki iki hamileligimdede cok kilo aldim. Ikinci hamileligime 95 kilo ile baslamistim, simdi ise 97 kiloyum. Okurken agziniz acik kaliyormu??? Yuh be bu kiloda hamile olunurmu? diyormusunuz, diyorsanizda haklisinizdir. Oyle iste geldi basa bir hal.
Bloguma yazmaya devam edecegim, her Pazartesi yazmayi planliyorum, kac kiloda oldugumu rapor verecegim. Umuyorum ki boylelikle, kendimi kontrol altinda tutarim ve diger hamileliklerimde yaptigim hatayi tekrarlamamis olurum. Durum budur iste. Sessizligimin sebebi buydu Incebelli.

14 Haziran 2012 Perşembe

eksi 0.8

Aslinda dun yazacaktim ama ne vaktim oldu yazmaya ne de halim. Dun sabah kahvaltiya misafirlerim vardi. Pazartesi aksami cok gec uyudum, kahvaltinin hazirliklarini sabaha birakmak istemedim. Sali sabahida erkenden kalkip son hazirliklari bitirdim. Cok hos muhabbetli bir kahvalti oldu. Istahim kapaliydi, cok fazla birsey yiyemedim.Yiyemedim ve istahim kapaliydi kelimelerinin altini cizdim cunku bunlar benim kirkyilda bir sarf edecegim sozler. Tarihe not dusmek lazim!!! Neyse... bir onceki yazimda Sali gunune kadar tartimda 97li birsey gormek istedigimden bahsetmistim; hareketli bir hafta sonu ve misafir hazirliklari sayesinde istegim oldu. Dun tartildim; “97. 4” . Tabiki cok mutlu oldum, az cok hic onemli degil benim icin gitsinde ne giderse gitsin.Yolum cok uzun ama umidim ve gayretim de bir o kadar buyuk…

11 Haziran 2012 Pazartesi

Plaj ve dusundurdukleri

Bu gun cocuklari denize goturdum, cok eglendiler, onlarin eglenmesi benide eglendirdi. Bir taraftan cocuklari izlerken diger taraftanda etraftaki insanlari izledim. Gittigimiz yer buyuk bir otele ait bir lagoon (turkcesi nedir diye baktim ve sozluk kiyi golu ve denizkulagi olarak verdi). Burasi deniz dalgalarindan uzak ve sig bir golet gibi. Cocuklar icin ideal. Bu yuzden gelenlerin cogu cocuklu aileler. Hal boyle olunca izledigim sahislarda benim gibi cocuklu hanimlar. Bazilari var sanki hic hamilelik gecirmemis, hic dogum yapmamis gibiler. Bu bazilarina ic gecirerek bakiyorum. Diger bazilari var, ayni benim gibiler veya benden cok daha kotu durumdalar. Onlarada uzulerek bakiyorum. Birde kendimce surekli karsilastirma yapiyorum, acaba surdaki benden zayifmi- kilolumu?. Su taraftakinin durumu cok iyi, kac kilodur acep, bende onun kadar olabilsem keske... diyerek zamani gecirdim. Ama bu ”zamani gecirdim” gecirdim sozcukleri bu gune has degil :( 26 yasimda anne oldum, o zamandan beri bu kilolar pesimi birakmayan kabusum oldular. Agustosta kizim alti yasina girecek, benimde sismanligimin altinci yil donumu olacak. Artik gecen bu zamani buruk gecirmek istemiyorum, yasadigim hatiralara dair fotograflarda icten gulumsemelerle yer almak istiyorummm. Cok istiyorum coook...

9 Haziran 2012 Cumartesi

DURUM:

Eveet dusundum dusundum dusundum…… nihayet en son davetim dunki aksam yemeginide geride biraktim. Kilo almasam sukredecegim dedigim, piknik, dogum gunu partisi, kahvatli ve aksam yemegi geride kaldi. Pekiii netice????? Coook sukur kilo almadim ve hatta 300 gramcik da verdim 98. 2 olmusum. Simdi 300 gramcik buraya yazilirmi diyeceksiniz. Ama bence cooook hakediyor  yazilmayi. Netice de dikkatli yememe ragmen borekelerrr, tatlilarrr, kizartmalarrr, pizzalarrr dort bir yanimi sarmisti. Misafirlerim gelecek diye yapilan dip kose temizligi ve diger hazirliklar sayesinde cok haretli gecti gunler. Bu hareketlilikte yuksek kalori yiyeceklere ragmen kilo almami engelledi. Simdi Saliya kadar tartinin 98 rakamini unutmasini bana 97 gostermesini istiyorum. Saliya kahvaltiya misafirim gelecek, eger 97 yi gorursem umuyorum ki yediklerime daha cok dikkat edecegim., Sizde oyle oluyormu bilmiyorum, ama ben tartita yeni bir rakam gorunce o rakami kaybetmemek ve daha da kucugunu gormek arzusu beni gaza getiriyor, azmimi artiriyor. Bakalim Saliya netice ne olacak?..

3 Haziran 2012 Pazar

Dusunuyorum

Kac gundur dusunuyorum, bu haftayi en zararsiz nasil kurtarabilirim diye? Nasil yapsamda bu haftayi kilo almadan (birak kilo vermeyi) gecirebilirsem. Bu gun iki saat sonra bir piknige gidecegiz. Piknikten sonra aksam ustu bir arkadasin cocugunun dogum gunu partisine davetliyiz. Carsamba gunu  kahvaltiya, Persembeye aksam yemegine misafirim var. Yollarim tuzaklarla dolu. Suru piskolojisene uyup iradeyi elden birakmamaliyim. Diyet yaptigimida belli etmek istemiyorum. Cunku, insanlarin yaptigi piskolojik baskilardan, birden bire herkesin beslenme uzmani kesilmesinden, veya diyeti bosvermen ve yemen icin baski yapmalarindan hoslanmiyorum. Malesef bende gelen misafirlerime “ondan da ye  bundan ye” tekrarli teklifler yaparim, sanirim kulturumuzun misafire verdigi onemden kaynaklaniyor. Artik, kendimden de empati kurdugum icin tekrarli tekliflerimi firenliyorum.
Bu hafta icin aklima gelen tek yol; salata ve hafif aperatiflerin arkasina siginip, diger kelli felli ikramlarin tadina bakip eger israrlar gelirse ” ay benim bugunlerde pek istahim almiyor” (kulliyen yalan) gibi naz-cazlarla gunu kurtarmak. Carsamba ve persembe nasil olsa ben ev sahibiyim, servis yapmaktan misafirlerle ilgilenmekten yemeye vakit kalmiyor. Kalmiyor da peki misafir gittikten sonra ne olcak??? Ozellikle artan hamur isleri ve tatlilar buyuk tehlike benim icin. Elim cok ayarlidir!!! bir gunluk misafirin yemegini 3-4 gun yeriz :) En guzeli hemen fazlaliklari dondurucuya kaldirmak. Gozumun onunden kalksinlarda nereye giderlese gitsinler.
            Oyle iste gun ola hayir ola. Bakalim, bu haftayi kilo almadan kapatabilecekmiyim???