Fazla kilolarin benim kabusum olmasi ilk hamileligimde basladi. O zamana kadar hep kendimi kontrol etmek zorunda kaldim. ”Su icsem yariyor” diye tanimlanan sahislardan biri de benim. 70-74 kilo arasi gidip geldim. 68’i gordugum olmustur ama cok nadir. 6 yil once ilk hamileligi tecrube edene kadar surekli kontrollu yasadim. Fakat ondan sonra ben nasil olsa iki can tasiyorum, bu durumda diyet yapilmaz guzel beslenmek lazim diye dikkati elden biraktim. Kilo almayi hamileligin dogal bir sureci olarak dusundum. Hep dogumdan sonra eski halime kavusacagimi umit ettim. Maleseff :(( oyle olmadi, aldigim kilolarin cok azi gitti ve gerisi bana kaldi. Dogum sonrasi uc yil boyunca ugrasip didinip kilo vermeye calistim. Verdim aldim, verdim aldim, verdim aldim…..Derken, ikinci cocuguma (ogluma, bir numara kiz) hamile kaldim, hemde daha kilolarimi veremeden :( . Bu yetmiyormus gibi ikinci hamileligimde de kontrolsuz beslenip, kilo almaya devam ettim. Simdi bunlari yazarken o kadar ahh cekiyorum o kadar ic geciriyorum ki….
Neyse… simdi oglum iki yasina geldi. Oglum 6 aylik olana kadar 112 kiloyla gecti gunler. Daha sonra bir ileri iki geri cabalayarak 103’e dustum. Blogger arkadaslari okumaya basladiktan sonraki aldigim motivasyonlada 98.5’a dustum. Bu sayfamda hedefim 70 kiloya inebilmek. Umidim kilolarimi kaybederken, yillar icinde kaybettigim seyleri; saglik, hareketlilik, zerafet geri kazanabilmek...
KAYBEDERKEN KAZANABILMEK ICIN....