
Esasında diyetimın 2. haftasında yine böyle bir anımda kendimi sokağa attım. Hemen bir markete gidip sevdiğim abur cuburlara kendimi boğmayı planladım (Evet 3 cocuk annesi koskaca bir kadınım ve abur cuburu cok sevıyom) . Sonra yapma etme gel bu işe bir çözüm bulalım dedim. Bir baktım sampuanlar ve kozmetık ürünlerin reyonundayım, kendime bir kac sey aldım çok da iyi hissettim.
Fazla kilonun en büyük tetikliyicisi duygusal yeme. Üzüntü anında teselli için yiyeceklere sarılma ve de en zararlılarına. Kimisi var böyle anlarda yemeden içmeden kesilir, ben hiiiiç öyle olamam. Farklı şeylerle (yukardaki kozmetik örneği gibi) teselli olmayı öğrenmem lazım.
Bu hafta 600 gramlık kayba burun kıvırırken başka bir açıdan çok mutlu oldum. Dün anii bir kararla eşimin memleketine geldik. Hatta eşimin ailesine haber vermeyip süpriz yaptık. Geç saatte ulaştığmız için bir iki laflayıp yattık.(bu arada beni 2 aydır görmüyorlardı) Sabah olunca kayınvalidem dedikiiiii kilo verdiğini görünce gece sevincimden uyuyamadım. Ben mutluluktan şen şakrak oldum. İşte bu ziyaretten ötürü postumu normale göre geç yazabiliyorum. Kayınpederin bilgisayarıyla yazıyorum bu satırları. Haftaya kendi bilgiyarımdan bu sefer mutlaka 99 la bulumsak üzere.
Kendi kendime yorum birakayim. O kadar hizli yazmisimki bazi kelimeleri aklimdan soyleyip yazmamisim. Neyse ne demek istedigim anlasiliyor.
YanıtlaSilhiç burun kıvırma 600 grama ,vermişsin ya ne güzel
YanıtlaSilkayınvalidenin yorumuna bayıldımmmm, emeklerinin karşılığnı almaya başladın ....
Kayinvalidemlerden donduk, onun yemekleri sayesinde 600 grami opup basima koyabilirim.
YanıtlaSil